Τετάρτη 29 Νοεμβρίου 2006

Χεζμπολάχ - Καταγραφή συζήτησης στο πλαίσιο της συνόδου της Βηρυτού

Χεζμπολάχ

Αλί Φαγιάντ (Μέλος του Πολιτικού Γραφείου)

Στη χώρα μας υπάρχει μεγάλος διχασμός, ένα στρατόπεδο σύμμαχο των ΗΠΑ και άλλα με τη Χ. Αυτό το πρόβλημα του διχασμού έχει βαθύνει μετά την επίθεση των Ισραηλινών επειδή η κυβέρνηση συνεργάστηκε με τις ΗΠΑ, κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής επίθεσης των ισραηλινών η λιβανική κυβέρνηση ασκούσε πολιτικές πιέσεις στη Χ.

Ο Μπόλτον στον ΟΗΕ λέει πως ο Σινιόρα ήταν σύμφωνος για την εφαρμογή του άρθρου 7 και η λιβανική κυβέρνηση ήταν πιο σκληρή στις διαπραγματεύσεις. Υπήρξαν κάποιες ενέργειες της κυβέρνησης που δεν ανακοίνωσε η Χ. για να μη βαθύνει κι άλλο ο διχασμός. Ως το σημείο να πιστεύουμε ότι η κυβέρνηση ήθελε να ηττηθεί η Χ. Επειδή η κυβέρνηση είχε δεσμευτεί με τους αμερικανούς και θα αλλάξουν οι συσχετισμοί μέσα στον Λίβανο. Όλοι έλεγαν πως μέσα σε 3 μέρες όλα θα τελειώσουν. Το Ισραήλ ηττήθηκε και όλα άλλαξαν. Αμέσως μετά τον πόλεμο απαιτήσαμε να πέσει η κυβέρνηση και να σχηματιστεί κυβέρνηση εθνικής ενότητας.

Η Χ. δεν θέλει μεγάλα μερίδια αλλά

1) να μπει το Αούν, ο σύμμαχός μας που επηρεάζει το 70% στον Λίβανο, οι δημοσκοπήσεις μιλάνε για 68-70% στους χριστιανούς.

2) στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας πρέπει η Χ. και οι σύμμαχοι να έχουν το 1/3 που χρειάζεται για να ασκηθεί βέτο. Σύμφωνα με το λιβανικό σύνταγμα, οι διοικητικές αποφάσεις λαμβάνονται με απλή πλειοψηφία, ενώ τα μεγάλα εθνικά ζητήματα (προϋπολογισμός, εξωτερική πολιτική) χρειάζονται τα 2/3 στο πολιτικό συμβούλιο, δηλαδή 1/3 + 1.

3) εμείς και οι σύμμαχοί μας εκφράζουμε τη λαϊκή πλειοψηφία, αυτοί που έχουν την κυβερνητική πλειοψηφία εκφράζουν τη λαϊκή μειοψηφία. Η κυβέρνηση έχει 8 βουλευτές παραπάνω.

Όταν μπήκαν στη Βουλή έκαναν πραξικόπημα στη σχέση τους με τη Χ., με την οποία εξελέγησαν, πρόδωσαν τη λαϊκή εντολή. Αν πέσει η κυβέρνηση η Χ. θα μπορέσει να εμποδίσει την αμερικανική προέλαση. Σύμφωνα με το Σύνταγμα η κυβέρνηση δεν μπορεί να πέσει παρά μόνο αν παραιτηθεί το 1/3 των υπουργών και δεν το έχει η Χ., ή να αποσυρθεί η εμπιστοσύνη από τους βουλευτές, αλλά εμείς δεν έχουμε την πλειοψηφία. Γι’ αυτό οδηγηθήκαμε στη λαϊκή πίεση, παραιτήθηκαν 6 βουλευτές και θα προχωρήσουμε σε διαδηλώσεις. Η επόμενη περίοδος θα έχει πολιτικές αναταράξεις. Μπορεί να πέσει η κυβέρνηση και να ζητήσουμε πρόωρες εκλογές. Εδώ καθιερώθηκε η Χ. πρωτοπόρο κόμμα παρά το θρησκευτικό της παρελθόν. Η Χ. καθορίζει την πορεία της και στοχεύει να είναι ο άξονας αυτής της ιστορίας.

UNIFIL

Η Χ. έκανε συμβιβασμό με τη λιβανική κυβέρνηση αναφορικά με το άρθρο 7 (καμία εντολή στην UNIFIL από κανέναν). Η Χ. πίεσε για να υπαχθεί στο άρθρο 6. Ο συμβιβασμός ήταν να ενισχυθούν οι ήδη υπάρχουσες εδώ δυνάμεις. Στον νότιο Λίβανο υπήρχαν 3 χιλιάδες στρατιώτες, ενίσχυση σημαίνει να φτάσουν μέχρι τις 15 χιλιάδες αλλά να μην αλλάξουν τα καθήκοντά τους. Το δεύτερο σημείο συμβιβασμού: η Χ. έμεινε με τα όπλα της στον νότιο Λίβανο και στην περιοχή που αναπτύχθηκε η UNIFIL. Η κυβέρνηση έλεγε η Χ. να μεταφέρει τους πυραύλους βόρεια του Λιτάνι. Αυτό δεν έγινε. Ο λιβανικός στρατός διαδραμάτισε πολύ θετικό ρόλο. Επειδή δεν έχουν ακόμη απελευθερωθεί τα αγροκτήματα Σεμπάα, οι κρατούμενοι …

Στον νότιο Λίβανο δεν θα δείτε καμία στρατιωτική παρουσία της Χ., δεν φαινόταν ούτε πριν ούτε μετά τον πόλεμο.

Ιράν

Η Χ. δεν ενδιαφέρεται να υπερασπιστεί ή να επιτεθεί στο Ιράν. Αλλά η στρατηγική του Ιράν απέναντι στο Ιράκ είναι όπως εκείνη των Αμερικανών απέναντι στη Σοβιετική Ένωση στο Αφγανιστάν. Το Ιράν θεωρεί πως οι 140 χιλιάδες αμερικανοί στρατιώτες είναι όμηροί του στο Ιράκ. Οι ΗΠΑ αν δεν ήταν στο Ιράκ θα μπορούσαν να επιτεθούν και αύριο στο Ιράν. Το Ιράν μπορεί να επιλέξει τη σχέση του με τους αμερικανούς ή γρήγορο ή αργό θάνατο. Ο αργός είναι καλύτερος για το Ιράν, προστατεύει την πυρηνική επιλογή του, θέλει δύο χρόνια να θέσει σε λειτουργία τους αντιδραστήρες. Θέλει να παραμείνουν οι αμερικανοί όμηροι στα χέρια του στο Ιράκ. Στηρίζει τη σουνιτική αντίσταση, έχει διαύλους επικοινωνίας με την εξουσία στο Ιράκ και έχει τις καλύτερες σχέσεις με τον Σαντάτ. Το Ιράν κερδίζει σε όλα τα επίπεδα. Είναι σωστή η μέθοδος του Ιράν; Είναι μια μεγάλη περιφερειακή δύναμη και έχει προβλήματα με τους αμερικάνους. Το πρόβλημα του συνεδρίου είναι να επεξεργαστεί αυτό το ζήτημα; Σε καμία περίπτωση, μπορεί να τινάξει το συνέδριο στον αέρα. Εμείς δεσμευόμαστε να στηρίξουμε την αντίσταση εναντίον των Αμερικανών στο Ιράκ.

Ισραήλ

Δεν υπάρχει περίπτωση άμεσης αντίδρασης και εκδίκησης του Ισραήλ. Το Ισραήλ πρέπει να επανασχεδιάσει το στρατιωτικό του δόγμα, τα τεθωρακισμένα, το σύστημα κατάρριψης πυραύλων, το σύστημα πληροφοριών. Αν γίνει σύντομα ο πόλεμος θα επαναλάβει τα λάθη του. Οι Ισραηλινοί μιλάνε για το 2007, νομίζω μακρύτερα. Η πίεση θα μετατοπιστεί στο Ιράν και τη Συρία.

Η πίεση στην Παλαιστίνη είναι ένα είδος ανοικτής πολιτικής τρέλας στο Ισραήλ. Η ισραηλινή απόφαση είναι να υποτάξουν τους Παλαιστινίους με όποιο τίμημα, να πέσει η κυβέρνηση και να πληρώσει ο λαός που την επέλεξε.

Πρέπει να ερευνηθεί η πολιτική της αμερικανικής κυβέρνησης στην περιοχή. Στο κογκρέσο αναθεωρούν την πολιτική τους στην περιοχή. Θέλουν την ένταση. Θα μαζευτεί η πολιτική του Μπους. Είναι περίοδος μεταβατική. Ο Ρίτσαρντ Χας, επικεφαλής στρατιωτικού σχεδιασμού, είναι ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον όρο Νέα Μέση Ανατολή και τώρα είναι επικεφαλής της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Στην έρευνά του με τίτλο «Η 5η κατάρρευση της Μέσης Ανατολής»

Α) 1η με την εκστρατεία … στην Αίγυπτο

Β) 2η μετά την κατάρρευση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας

Γ) 3η με τις αποικίες Άγγλων-Γάλλων

Δ) 4η με τον Ψυχρό πόλεμο

Ε) 5η μετά τον πόλεμο του Κόλπου

Τότε ο Μπους ανακοίνωσε τη Νέα Μέση Ανατολή. Εδώ υπάρχει η εξής αντίφαση: έχτισε τη Νέα Μέση Ανατολή κατά τον πόλεμο στο Ιράκ και καταρρέει πάλι με τον πόλεμο στο Ιράκ. Η Αμερική θα μειώσει τη στρατιωτική της παρουσία στην περιοχή και η μάχη θα διεξάγεται μεταξύ Ιράν-Ισραήλ.

Η αντίσταση προστατεύεται από ομάδες, κόμματα, πολιτικές τάσεις επειδή παλεύει για ένα εθνικό ζήτημα σε μια κοινωνία που είναι έτοιμη να θυσιαστεί και πιστεύει ότι η αντίσταση αυτή είναι τίμια. (180 χιλιάδες επιχειρήσεις έχουν καταστραφεί). Η αντίσταση έχει ηθική συνέπεια. Στον στρατιωτικό τομέα όσοι διαχειρίζονται τους πυραύλους έχουν υψηλή μόρφωση. Οι πύραυλοι των Ισραηλινών είναι εξαιρετικά πολύπλοκοι, με 120 χλμ βεληνεκές και χτυπήθηκαν 60 χλμ από τα προάστια του Λιβάνου. Το Ισραήλ δεν ήξερε πως υπάρχουν αυτοί οι πύραυλοι και η υποδομή για το χειρισμό τους. Και το πιο σημαντικό, υπάρχει μια υποκειμενική διάθεση θυσίας. Είναι «μεταμοντέρνα» αντίσταση.

Ο διχασμός θα μπορούσε να οδηγήσει σε εμφύλιο αν δεν υπήρχε η συμμαχία της Χ. με τον Αούν. Η ρήξη είναι πολιτική όχι θρησκευτική-εθνικιστική.

Δεν έχει τεθεί ζήτημα αλλαγής του Συντάγματος, αποκλείεται να τροποποιηθεί δημοκρατικά, πάντα στην ιστορία του Λιβάνου το Σύνταγμα άλλαζε μετά από έναν εμφύλιο και δεν το θέλουμε αυτό.

Όλοι οι αριστεροί σήμερα είναι σύμμαχοι μαζί μας. Το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστερά είναι μόνο κατ’ όνομα αριστερό και είναι σύμμαχο με την άλλη τάση.

Το άλλο στρατόπεδο έχει δηλώσει ότι αν η Χ. αναλάβει την κυβέρνηση «θα σας συμπεριφερθούμε όπως στη Χαμάς». Ο Λίβανος είναι πλούσια χώρα, το ’70 είχε πολύ υψηλό βιοτικό επίπεδο. Έχει 4 εκατομμύρια κατοίκους και 4 εκ. δολάρια χρέος. Αυτό το χρέος 240% στο ΑΕΠ είναι από τα υψηλότερα στον κόσμο. Πληρώνουμε 350 εκ. δολάρια κάθε μήνα για τα χρέη, το 40% του ετήσιου προϋπολογισμού πηγαίνει στην αποπληρωμή του χρέους. Η χώρα ζει από τη βοήθεια. Εμείς δεν θέτουμε θέμα σχηματισμού κυβέρνησης, δεν θα παίξουμε αυτό το παιχνίδι, θέλουμε κυβέρνηση εθνικής ενότητας στην οποία θα έχουμε την πλειοψηφία.

Αιχμαλωτίσαμε τους 2 στρατιώτες για καθαρά εθνικούς λόγους, μπορεί το τάιμινγκ να ήταν καλό για τους Παλαιστινίους.

Δεν έχουμε συζητήσει ούτε κοινωνικά ούτε έχουμε κοινή ατζέντα με τους συμμάχους μας, αλλά είμαστε κοντά. Είμαστε η μόνη πλευρά με εναλλακτικό αντίλογο, έχουμε επιφυλάξεις για τις ιδιωτικοποιήσεις, θέλουμε να στηρίξουμε την περιφέρεια και τους φτωχούς. Η πολιτική του πατρός Χαρίρι έλεγε ότι η λιβανική οικονομία στηρίζεται στον τουρισμό και στις τράπεζες. Εμείς ζητήσαμε να αναπτυχθούν η γεωργία και η βιομηχανία. Στο ζήτημα της επενδυτικής πολιτικής ο Χαρίρι έβλεπε μόνο τον τουρισμό.

Η κατάσταση των Παλαιστινίων στον Λίβανο είναι πολύ τραγική. Δεν επιτρέπεται η εργασία και η απόκτηση τίτλων ιδιοκτησίας. Αυτό συνεχιζόταν ώσπου ο υπουργός εργασίας της Χ. στην κυβέρνηση εξέδωσε απόφαση για να μπορούν να δουλεύουν αλλά η ιδιοκτησία αποκλείστηκε. Στο θέμα των όπλων των Παλαιστινίων η Χ. συμφωνεί να αφοπλιστούν με αντάλλαγμα τα δημοκρατικά δικαιώματα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: